Peeling kawitacyjny, zwany również ultradźwiękowym, to technika oczyszczania skóry należąca do grupy metod fizycznych, które oddziałują na powierzchniowe partie skóry. Ultradźwięki zostały po raz pierwszy wykorzystane w medycynie w 1951 roku, a ich pierwotnym przeznaczeniem były badania diagnostyczne. Nazwa „kawitacja” wywodzi się z łacińskiego słowa „cavitas”, które oznacza „jama”.
Aktualnie efekt kawitacji jest obecny niemalże na każdym kroku w naszej codzienności. Dowodem na to może być brzęczyk w czajniku elektrycznym – charakterystyczny dźwięk, jaki wydaje urządzenie po włączeniu, jest wynikiem wystąpienia zjawiska kawitacji. Zgodnie z polskimi standardami, kawitacja jest efektem fizycznym, który zachodzi w wyniku zmiany ciśnienia w cieczy. Zmiana ta prowadzi do tworzenia, zmiany rozmiaru i zanikania tak zwanych kawern, czyli zamkniętych przestrzeni zawierających parę lub gaz, ewentualnie kombinację obu form chemicznych.
Jeśli dojdzie do lokalnego obniżenia ciśnienia lub wzrostu temperatury, ciecz szybko przechodzi w stan gazowy. Temu zjawisku towarzyszy implozja, podczas której powstają fale ultradźwiękowe. Wykorzystanie tego procesu w urządzeniach do oczyszczania skóry umożliwia precyzyjne i bezbolesne usunięcie martwych komórek naskórka oraz wszelkich zanieczyszczeń znajdujących się na głębokości, do której dociera peeling kawitacyjny.