Indeks glikemiczny (IG) pełni istotną rolę w planowaniu menu dla ludzi z cukrzycą. Wskaźnik ten określa prędkość i skalę wzrostu glukozy we krwi po konsumpcji specyficznych produktów. Dieta oparta na produktach o niskim IG oferuje możliwość utraty wagi. Istnieją tabele prezentujące IG różnego rodzaju pokarmów. Czy lepszym wyborem są produkty o niskim, czy wysokim indeksie glikemicznym?
Początki koncepcji indeksu glikemicznego sięgają badania przeprowadzonego przez Jenkinsa w 1981 roku. Badanie polegało na analizie wpływu konsumpcji różnorodnych artykułów spożywczych na poziom glukozy we krwi po posiłku u 62 uczestników. Na podstawie zebranych danych stworzono nowatorski system klasyfikacji pokarmów zawierających węglowodany. System ten odpowiada na pytanie, jaki wpływ glikemiczny, innymi słowy, jak szybko i intensywnie poziom cukru we krwi wzrośnie po spożyciu określonego pokarmu.
Definicja indeksu glikemicznego według WHO mówi, że IG to obszar pod krzywą glikemii po spożyciu pokarmu zawierającego 50g węglowodanów, porównywany z obszarem pod krzywą reakcji glikemicznej po spożyciu tej samej ilości węglowodanów z produktu standardowego, tj. glukozy lub białego chleba.
Wysoki indeks glikemiczny informuje, że konsumpcja odpowiedniej ilości produktu (dostarczającej 50g przyswajalnych węglowodanów) spowoduje gwałtowny i intensywny wzrost poziomu glukozy po posiłku. W przypadku pokarmów o niskim IG, efekt glikemiczny będzie znacznie łagodniejszy i wolniejszy. Indeks glikemiczny ułatwia osobom cierpiącym na cukrzycę wybór produktów węglowodanowych odpowiedniej jakości. Może również mieć zastosowanie w profilaktyce wielu chorób cywilizacyjnych.