Panama, kraj o wielu twarzach, stanowi symboliczne połączenie między Ameryką Północną a Południową. Ta malownicza kraina jest popularnie znana jako dom dla potężnego Kanału Panamskiego, który na początku XX wieku przemienił oblicze globalnego transportu morskiego, tworząc przejście między Oceanem Atlantyckim a Pacyfikiem.
Nasza strona oferuje przewodnik do planowania podróży do Panamy, której wybrzeża są prawdziwym rajem dla entuzjastów sportów wodnych. Żeglarstwo, nurkowanie czy surfing – te dyscypliny znajdują tu idealne warunki do uprawiania dzięki urokowi pięknych piaszczystych plaż, niebieskości oceanu i prawie nieustannie pięknej pogody.
Zdecydowanie warto odwiedzić tętniący życiem archipelag Bocas del Toro składający się z dziesięciu wysp oraz piękną wyspę Santa Clara. Miłośnicy surfingu i nurkowania z pewnością pokochają plażę Catalina. Nie można również zapomnieć o egzotycznym archipelagu San Blas oraz parkach narodowych takich jak Coiba, La Amistad, Soberania, Chagres czy Darien, które leży na granicy z Kolumbią. Każde z tych miejsc jest prawdziwym tropikalnym rajem.
Pełne niespodzianek dzieje Panamy
Panama jako niezależna jednostka polityczna zaistniała na mapie świata w 1903 roku. Przedtem była częścią Kolumbii, a jeszcze wcześniej, od XVI do początku XIX wieku, stanowiła hiszpańską kolonię. Obszary te zamieszkiwane były głównie przez lud Czibczów w czasach przedkolumbijskich.
Panamczycy zawdzięczają swoją niepodległość przede wszystkim Amerykanom, którzy aktywnie wspierali lokalny ruch separatystyczny na przełomie XIX i XX wieku. Nie był to jednak akt altruizmu – łatwiej było im prowadzić negocjacje z mniej potężną Panamą niż z Kolumbią. Po uzyskaniu niezależności, traktat Hay–Bunau-Varilla z 1903 roku przyznał Stanom Zjednoczonym wieczystą dzierżawę Strefy Kanału Panamskiego oraz prawo do stacjonowania sił amerykańskich na terenie kraju.
Wielokrotne interwencje ze strony USA w sprawy wewnętrzne Panamy skutkowały nasileniem sentymentów antyamerykańskich, które szczególnie zintensyfikowały się w latach 70. XX wieku, podczas rządów generała Omara Torrijosa. W 1979 roku Strefa Kanału Panamskiego została znacjonalizowana (na mocy układu z 1977 roku) i Amerykanie musieli się z niej wycofać.
W 1983 roku, generał Manuel Noriega, wcześniej wynagradzany przez amerykańską Centralną Agencję Wywiadowczą (CIA), objął dyktatorską władzę. Pomimo początkowego realizowania interesów USA, Noriega zmienił front, co skutkowało kolejną interwencją USA w Panamie w 1989 roku. Generała aresztowano i na jego miejsce wszedł prezydent Guillermo Endarą.
Dzisiejsza Panama jest jednym z najszybciej rozwijających się krajów na obu kontynentach amerykańskich. Stolica kraju, Panama City, to miejsce pełne modernistycznej architektury i rosnącej prosperity. Jednakże, pomimo dynamicznego rozwoju, ogromne nierówności społeczne są ciągle widoczne w kraju.
Monumentalny Kanał Panamski
Kanał Panamski, jeden z najważniejszych szlaków morskich na świecie, ma długość 81,6 km. Jego budowa, która trwała od 1904 do 1914 roku, zakończyła się oficjalnym otwarciem w 1920 roku. Dzięki niemu czas podróży między wschodnim wybrzeżem Ameryki i Europą a zachodnim wybrzeżem Ameryki i Azją skrócił się znacząco, eliminując konieczność opływania Przylądka Horn na południowym krańcu Ameryki Południowej.
Pierwsze prace nad Kanałem prowadzone były przez Francuzów w latach 80. XIX wieku, ale na początku XX wieku to Amerykanie przejęli pełną kontrolę nad projektem i zakończyli budowę. Inwestycja ta przyniosła im ogromne zyski – droga morska z Nowego Jorku do San Francisco skróciła się o ponad 14,5 tys. km. Niestety podczas budowy Kanału Panamskiego zginęło około 25 tysięcy robotników.